ﭘﻴﺪﺍ ﻭﭘﻨﻬﺎﻥ


ﺧﻮﺷﺎ ﺩﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭﻣﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ
ﺧﻮﺷﺎ ﺭﺍﻫﯽ ﮐﻪ ﭘﺎﻳﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ
ﺧﻮﺷﺎ ﭼﺸﻤﯽ ﮐﻪ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﻴﻨﺪ
ﺧﻮﺷﺎ ﻣﻠﮑﯽ ﮐﻪ ﺳﻠﻄﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ
ﺧﻮﺷﺎ ﺁﻥ ﺩﻝ ﮐﻪ ﺩﻟﺪﺍﺭﺵ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﯼ
ﺧﻮﺷﺎ ﺟﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ
ﺧﻮﺷﯽ و ﺧﺮﻣﯽ ﻭﮐﺎﻣﺮﺍﻧﯽ
ﮐﺴﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ
ﭼﻪ ﺧﻮﺵ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﻝ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﯼ
ﮐﻪ ﺍﻣﻴﺪ ﺩﻝ ﻭ ﺟﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ
ﻫﻤﻪ ﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﻋﺸﺮﺕ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﯼ ﺩﻭﺳﺖ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ
ﮔﻞ ﻭﮔﻠﺰﺍﺭ ﺧﻮﺵ ﺁﻳﺪ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ
ﮐﻪ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻭﮔﻠﺴﺘﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ
ﭼﻪ ﺑﺎﮎ ﺁﻳﺪ ﺯﮐﺲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ
ﻧﮕﻬﺪﺍﺭ و ﻧﮕﻬﺒﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ
ﻋﺮﺍﻗﯽ ﻃﺎﻟﺐ ﺩﺭﺩ ﺍﺳﺖ ﺩﺍﺋﻢ
ﺑﻪ ﺑﻮﯼ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺭﻣﺎﻧﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ






ﻣﻨﺒﻊ:ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﺳﻮﻡ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺻﻔﺤﻪ ۶۹+۷۰
ﺍﺯ ﻓﺨﺮ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻋﺮﺍﻗﯽ